Truus

Enne Koens, schrijfster van kinderboeken, schreef vijf gedichten voor de tentoonstelling Paleis van papier. Eem daarvan was getiteld 'Truus'

 

Truus maakt stilte

Nee, eigenlijk geritsel

Omdat het ruist, spits je je oren

en lijkt het plots heel stil

 

Truus maakt verte

Ze hangt dingen op

Iets met een schaduw

en daarachter nog iets

iets waar je doorheen wil lopen

Een doolhof zonder muren

Een wuivend pad

hoge bomen uit een stuk papier

 

Truus laat drijven, spiegelen,

waaien, zweven, giechelen.

 

Door Truus ga je langzamer lopen

Merkte je dat al?

Toen je binnenkwam

wou je nog rennen,

maar dat is niet meer het geval.

 

Truus maakt de dingen helder

Eerst was het hier een troep

Maar toen kwam zij

met haar schaar:

ze mat, trok lijnen,

plakte cirkels,

knoopte, blies, spijkerde

en toen stond alles op zijn plek

werd het wit in het vertrek.

 

Maar let op:

de schaduw kruipt nog,

het blad wappert,

het perspectief schuift,

een vogel schreeuwt en poept,

het water deint.

 

Dat mag, want Truus heeft dat zo bedacht.