Voorwoord door Cees van Eijk, voorzitter van de kunstcommissie van het KF Heinfonds en voorzitter van de adviescommissie Beeldende Kunst en Vormgeving van de Gemeente Utrecht
Vanuit de drukte van de grote stad, het geruis van de A2, de geur van een poffertjeskraam en de schreeuwende kinderen uit een Vinexwijk treft je in het beoogde centrum van Leidse Rijn “Het Gebouw” aan. Verreweg het mooiste en meest intrigerende gebouw van Utrecht. Strak, simpel en sereen. Een oase in de stad…
Maar tijdens de overzichtstentoonstelling “Paleis van Papier” van Truus van den Heuvel lijkt het veel meer te worden dan dat, of juist minder. Het wordt spannender in zijn eenvoud.
Tien jaar ruimtelijk werk van Truus van den Heuvel. Een momentopname. Een wandeling door haar groei als kunstenaar. Alsof alle werken stuk voor stuk voor deze locatie zijn gemaakt. Als bezoeker pakt het me. Het grijpt me. Ik word er stil van. Ben even weg uit Utrecht.
Werken van herhaling in wit, grijs en zwart. Werken van eenvoud en continue verandering. Werken die flirten met het licht. Zoals een grasspriet meezwiert met de regendruppel die haar raakt. Al haar werken zijn door de aanraking met licht en lucht heel stilletjes maar continu in beweging.
Haar materialen zijn kwetsbaar en o zo simpel. We zien monnikenwerk van papier, vilt en draden. We zien herhaling en herhaling. We zien draden die weten te verbinden. Die verblinden met de inval van licht. Werk om niet alleen naar te blijven kijken, maar om zachtjes aan te (willen) raken. Om te observeren hoe een zuchtje wind het werk verandert of hoe een zonnestraal schaduwen oproept en ruimte creëert. Loop 360 graden rondom een werk van Truus en je ervaart 360 kunstwerken. Kwetsbaar in hun verandering. Ze krijgen hun kracht. More is less.
Met deze wandeling door haar werk ervaar je stilte en puurheid. Roept het verhalen op of word je sprakeloos? Welkom in de verstilde oase van Truus van den Heuvel.